O Grupie Wyszehradzkiej

 

Grupa Wyszehradzka odzwierciedla wysiłki krajów regionu środkowoeuropejskiego w zakresie współpracy dotyczącej wielu wspólnych działań w ramach ogólnie pojętej integracji europejskiej. Czechy, Węgry, Polska i Słowacja od zawsze były częścią pewnej wspólnoty o tych samych korzeniach cywilizacyjnych i kulturowych jak również wartościach religijnych i intelektualnych, które pragną zachowywać i umacniać.

 

Aspiracją wszystkich krajów należących do grupy V4 było wejście do struktur Unii Europejskiej. Postrzegały one swoją integrację z UE jako następny krok w procesie przezwyciężania sztucznych podziałów w Europie poprzez wzajemne wspieranie się. Osiągnęły ten cel w 2004 roku (1 maja), kiedy wszystkie stały się członkami UE.

 

Grupa V4 nie powstała jako alternatywa dla ogólnej integracji ogólnoeuropejskiej, ani nie próbuje konkurować z istniejącymi już i funkcjonującymi strukturami środkowoeuropejskimi. Jej działania w żadnej mierze nie mają na celu izolowania, czy osłabiania więzi z innymi krajami. Wprost przeciwnie, Grupa ma na celu zachęcanie do optymalnej współpracy z wszystkimi krajami, zwłaszcza sąsiadującymi, a jej ostatecznym celem jest rozwój demokracji we wszystkich częściach Europy.

 

Zamiarem Grupy V4 jest wkład w budowę bezpieczeństwa europejskiego opartego na skutecznej, uzupełniającej się i wzajemnie wspierającej się kooperacji i koordynacji w ramach istniejących instytucji europejskich i transatlantyckich.

 

Aby zachować oraz promować wspólnotę kulturową, współpraca w ramach Grupy Wyszehradzkiej ma umacniać przekazywanie wartości w dziedzinie kultury, edukacji, nauki i wymiany informacji. 

 

Wszystkie działania Grupy Wyszehradzkiej mają na celu wzmacnianie stabilności w rejonie Europy Środkowej. Kraje uczestniczące w grupie postrzegają swoją kooperację jako wyzwanie, a jej sukces traktują jako najlepszy dowód na swoją zdolność do integracji także w strukturach takich, jak na przykład Unia Europejska.